NAVO’s grote gok in Oekraïne is mislukt
Na vijftien maanden in de grootste landoorlog in Eurazië sinds de Tweede Wereldoorlog zijn de rollen omgedraaid. De VS en de NAVO begonnen met het vertrouwen dat een proxy-oorlog de enige manier was om de Russische invloed in Europa terug te dringen. Het doel was om Rusland de pas af te snijden en de beginnende multipolaire orde de kop in te drukken. Op papier was het een ingenieuze, zij het duivelse, strategie. Oekraïens bloed en NAVO-wapens zouden meer dan opgewassen zijn tegen Rusland. Op zijn minst, zo veronderstelden westerse beleidsmakers, zou Rusland jarenlang verzanden in een nieuw slepend ‘Afghanistan’ of ‘Vietnam’, terwijl Amerika als een herboren supermacht over de wereld zou razen. Het tegenovergestelde is gebeurd. Op elk front in deze proxy-oorlog – het is beter om het conflict te classificeren als een beperkte grootmachtenoorlog – zijn de doelen van de VS mislukt, schrijft Zorawar Daulet Singh.
De zwakke hand van de VS
De internationale gemeenschap heeft zich zorgvuldig onthouden om zich achter het Westen te scharen. Afgezien van haar trouwe G-6 landen op sleeptouw, is Washington getuige geweest van een massale afwijzing van het NAVO-plan om Rusland te demoniseren en in toom te houden. Het Mondiale Zuiden heeft in plaats daarvan een kans ontdekt om hun eigen belangen te bevorderen en een multipolaire wereldorde te omarmen waarin zwakkere staten voortaan kunnen onderhandelen over betere deals met de grote spelers. Het buitenlands beleid van India is een voorbeeld van deze trend, die vandaag de dag te zien is in Zuid-Amerika, Afrika, het Midden-Oosten en zelfs in delen van Oost-Azië.
De geopolitieke verhoudingen tussen de grootmachten zijn ook in negatieve zin verschoven. China – de draaimacht voor het Westen – heeft zijn positie nauwelijks gewijzigd. Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne heeft Washington geprobeerd om kloven tussen Moskou en Peking te verzinnen die het zou kunnen uitbuiten voor een nieuwe westerse toenadering tot China. Hoge beleidsmakers van de VS, waaronder de president, hebben samen met een heleboel Europese leiders geprobeerd om het regime van Xi Jinping het hof te maken in een poging om China weg te duwen van Rusland. Maar het mocht niet baten. De Chinezen lijken hun partnerschap met Rusland niet in gevaar te willen brengen. Met hun eigen potentiële brandhaard recht onder hun neus in Taiwan, vreest Peking een soortgelijk lot voor zichzelf in de toekomst.
Onverwachte economische terugslag
De echte troef in westerse handen is altijd de economie geweest: de gevestigde dominantie van de Amerikaanse dollar, de controle over internationale toeleveringsketens en de mogelijkheid om willekeurig collectieve sancties op te leggen en een land te isoleren. Dit zijn unieke hefbomen waarvan geen enkele andere grootmacht tot op heden kan beweren ze te bezitten. Dit is waar de VS echt het gevoel hadden dat ze de overhand hadden. Ze konden niet alleen Rusland destabiliseren, misschien zelfs fataal, maar ook een nieuw hoofdstuk van de globalisering herschrijven. Toch is het opnieuw schokkend dat, ondanks de dramatische verbreking van de Europese energie- en industriële banden met Rusland, de terugslag voor het Westen ernstiger is geweest dan het beoogde effect op de Russische economie.
De Europese economieën gaan gebukt onder inflatie en het schrikbeeld van deïndustrialisatie, aangewakkerd door een energie- en grondstoffencrisis aan de aanbodzijde als gevolg van de westerse sancties. Industriële giganten zoals Duitsland zijn in een recessie terechtgekomen. Economen kunnen niet langer ontkennen hoe cruciaal de Russische grondstoffen- en energiekoppeling en de markttoegang waren voor de Europese welvaart en industriële vitaliteit.
Hoe Rusland ontsnapte, India ook
Maar hoe ontsnapte Rusland aan zijn economische wurging? Heel eenvoudig: de niet-westerse wereld pleegde geen harakiri. China en India en verschillende andere opkomende economieën vervingen al snel de westerse markten en zorgden niet alleen voor een levensader voor de Russische export, maar trokken ook zelf ongewone groeivoordelen uit de lagere prijs voor ruwe olie. Overspoeld met inkomsten heeft Moskou industriële onderdelen, machines en consumptiegoederen kunnen kopen die nodig zijn voor de fundamentele economische stabiliteit. De handel met China zal in 2023 naar schatting 200 miljard dollar bedragen, net als Duitsland in het verleden. Als gevolg hiervan heeft Rusland de dubbelcijferige recessie die voor het land in 2022 werd voorspeld, getrotseerd door slechts met 2,1% te krimpen. Zelfs het IMF voorspelt een positieve BBP-groei voor de Russische economie in 2023 en 2024.
Het oorlogstheater: Voordeel voor Rusland
Tot slot zijn het de gebeurtenissen in het oorlogstheater zelf die de hele geopolitieke gok van het Westen in twijfel trekken. Na de beginfase, toen Rusland een ruwe schok kreeg over de volledige omvang van de NAVO-penetratie en de systematische opbouw van de Oekraïense strijdkrachten sinds 2014, schakelde Moskou over op een strategie van uitputting. Dit betekende dat het bezetten van grondgebied – gewoonlijk het hoofddoel van een oorlog – minder belangrijk werd (behalve natuurlijk de etnisch-Russisch gedomineerde Donbass en de Krim) dan het degraderen en vernietigen van de door de NAVO gebouwde troepenmacht binnen Oekraïne.
Klassieke manoeuvreeroorlogen met tanks in uitgestrekte open velden of directe aanvallen op verschanste Oekraïense stellingen – scenario’s die de NAVO verwachtte en waar ze het Oekraïense leger voor trainde en waarvoor ze investeerde in grote verdedigingslinies rond de Donbass – werden vervangen door afmattende en bloedige gevechten om strategische steden en toegangspoorten. Rusland heeft gezegevierd in al deze grote stedelijke gevechten die het zullen helpen om Oost-Oekraïne veilig te stellen.
Tegelijkertijd heeft Rusland zijn offensieve vuurkracht gebruikt om militaire, logistieke, hoogwaardige infrastructuur en commando- en controledoelen in heel Oekraïne, inclusief Kiev, aan te vallen. Rusland heeft zich aangepast om een intelligente oorlog met relatief weinig slachtoffers naar eigen keuze te voeren, en niet de oorlog die de NAVO had gepland om het land in het nauw te drijven.
Oekraïne-NAVO: Onderbemand, onvoldoende voorbereid
Een paar thema’s worden nu steeds duidelijker. Het grootste deel van de Oekraïense strijdkrachten is in de afgelopen 12 maanden van de oorlog grotendeels vernietigd. De vervangende eenheden die na de meest recente trainingsronde van de NAVO in het VK en elders zijn ingezet, kunnen deze enorme verliezen niet herstellen. De industriële capaciteit om een grote en lange oorlog te voeren is ernstig aangetast, niet alleen in Oekraïne, maar ook in de NAVO. NAVO-landen hebben al voor meer dan 70-80 miljard dollar aan militaire uitrusting gestuurd, waarvan het leeuwendeel uit de VS komt. De echte beperking is nu de westerse productiecapaciteit, omdat de NAVO-planners nooit rekening hebben gehouden met een oorlog met een gelijkwaardige concurrent die langer zou kunnen duren dan een paar weken van intense gevechten. Om een idee te krijgen van de kloof – Rusland vuurt in een middag artilleriegranaten af in Oekraïne die gelijk staan aan minstens twee maanden Amerikaanse productie. De wapensystemen van de NAVO die werden ingezet om het verloop van de oorlog te veranderen, zijn tekortgeschoten.
Het Russische leger lijkt ten minste op de volgende punten voor te liggen op de NAVO: luchtverdediging, elektronische oorlogsvoering, artillerie/tegenartillerie en hypersonische raketten. Het veelgeprezen Oekraïense tegenoffensief zal waarschijnlijk het beroemde moessonseizoen ingaan voordat het in botsing komt met Russische formaties. Wat daarna zou kunnen volgen, is een nieuwe periode van NAVO-gevechten voordat Rusland zijn eigen tegenoffensief inzet. De terugslag in Oekraïne is echt en de belangrijkste geopolitieke trend van het afgelopen jaar.
Zorawar Daulet Singh is een bekroond auteur en expert op het gebied van strategische zaken, gevestigd in New Delhi. https://zorawardauletsingh.com/
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Lees meer over:
Published at Sat, 03 Jun 2023 14:25:12 +0000
