In een rapport dat in 2019 werd gepubliceerd en in 2023 opnieuw werd benadrukt, wordt aanbevolen dat we tegen 2030 geen vlees of zuivelproducten meer mogen eten, dat we beperkt worden tot drie nieuwe kledingstukken per jaar en één vliegtuigvlucht per drie jaar. Het zal beginnen in landen die “het meest consumeren”.
Het rapport “The Future of Urban Consumption in a 1.5°C World”, dat in 2019 werd gepubliceerd, stelt doelen voor steden om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen, in overeenstemming met de ambities van het Akkoord van Parijs uit 2015. Het doel van dit rapport is het kwantificeren en vervolgens voorstellen doen voor manieren waarop “leiders” in steden de op consumptie gebaseerde uitstoot kunnen verminderen. Met andere woorden, verminderen wat u en ik consumeren, of dat nu voedsel, kleding of reizen enz. is, schrijft Rhoda Wilson.
De plaats om te beginnen, zo staat in een persbericht, is bij degenen die het meest consumeren en “de op consumptie gebaseerde emissies moeten tegen 2030 met minstens 50% zijn verminderd”.
In het rapport worden zes sectoren beschreven waarin de steden van de wereld “snel actie kunnen ondernemen om de op consumptie gebaseerde emissies aan te pakken”: voeding, bouw, kleding, voertuigen, luchtvaart en elektronica.
De Toekomst van Stedelijke Consumptie in een 1,5°C-Wereld is gezamenlijk opgesteld en uitgebracht door C40, Arup en de Universiteit van Leeds met financiering van Arup, Universiteit van Leeds en Citi Foundation. Het beweert een analyse te zijn en geen plan, maar de toon van het rapport leest vanaf het begin als een plan. In het voorwoord staat
“Het rapport toont aan dat burgemeesters een nog grotere rol en kans hebben om te helpen een klimaatnoodtoestand af te wenden dan eerder werd gedacht … Hoewel de analyse grote mondiale vragen aan de orde stelt, is het doel ervan praktische actie te inspireren … De gemiddelde op consumptie gebaseerde uitstoot in C40-steden moet binnen de komende 10 jaar halveren. In onze rijkste en meest consumerende steden betekent dat een vermindering met tweederde of meer tegen 2030.” – Mark Watts, uitvoerend directeur van C40
“Het is nu duidelijk dat er actie moet worden ondernomen om de consumptie te verminderen als onderdeel van de wereldwijde inspanningen om de klimaatverandering te beperken … De acties die in het rapport worden beschreven zijn uitdagend en zullen voor velen confronterend zijn, maar wij denken dat ze noodzakelijk zijn … Stadsburgemeesters kunnen een visie bepalen en actoren bijeenbrengen om de veranderingen die wij beschrijven teweeg te brengen … Het werk waarvan hier verslag wordt gedaan, dwingt ons te focussen op hoe een duurzame stedelijke toekomst eruit zou kunnen zien en helpt ons te overwegen welk beleid, welke regelgeving, welke stimulansen en welke gedragsveranderingen nodig zullen zijn om de overgang naar een koolstofvrije wereld te maken.” – Gregory Hodkinson, voormalig voorzitter van Arup – The Future of Urban Consumption in a 1.5°C World, 2019
C40 is een wereldwijd netwerk van burgemeesters die een kwart van de wereldeconomie vertegenwoordigen. Het omvat bijna 100 steden plus 1.143 steden en lokale overheden die zich hebben aangesloten bij C40’s ‘Cities Race to Zero’. De steden die zich aanmelden voor de ‘Cities Race to Zero’ verplichten zich onder andere om de opwarming van de aarde onder de 1,5°C-doelstelling van de Overeenkomst van Parijs te houden.
Zonder de vele rapporten en aanbevelingen te lezen die naar de ondertekenaars van de ‘Cities Race to Zero’ worden gegooid, is het niet mogelijk om vast te stellen of de acties die in het rapport The Future of Urban Consumption in a 1.5°C World worden beschreven, specifiek in het actieplan zijn opgenomen. Waarom is dat belangrijk? Als dat zo is, zijn het niet alleen de ongeveer 100 C40-steden, maar meer dan 1.000 steden die zich verbinden aan de reducties van de uitstoot door consumenten in het rapport. Bovendien kunnen we aannemen dat het netwerk van Arup hetzelfde doet.
Arup werkt als een wereldwijd netwerk van “deskundigen” en gaat er prat op dat het “steden op duizend manieren vorm geeft“. Arup heeft meer dan 17.000 leden en kantoren in 46 van de 97 steden die deel uitmaken van het wereldwijde netwerk van C40. C40 en Arup werken sinds 2009 samen aan dystopische publicaties zoals Deadline 2020, Green and Thriving Neighbourhoods en een gids voor het creëren van netto-nul-wijken. Maar deze samenwerkingen zijn niet tot stand gekomen zonder dat er geld van hand is gewisseld.
Het eerste C40/Arup-rapport getiteld “Powering Climate Action: Cities as Global Changemakers” werd in 2015 gepubliceerd. Datzelfde jaar beloofde Arup om 1 miljoen dollar over een periode van drie jaar te investeren in een onderzoekspartnerschap met C40.
In 2019, het jaar waarin het consumentenemissierapport The Future of Urban Consumption in a 1.5°C World van C40/Arup werd gepubliceerd, verdrievoudigde Arup haar adviessteun aan C40 tot $3 miljoen over een periode van drie jaar.
In 2023 zette Arup haar investering in C40 voort met tot 300.000 US dollar per jaar om C40 te helpen veerkracht en decarbonisatie te stimuleren in steden over de hele wereld. Het zal niemand verbazen dat C40 Cities in maart 2023 in een artikel met de titel “A spotlight on consumption-based emissions” opnieuw de aandacht vestigde op het C40/Arup rapport van 2019 over emissies door consumenten. “Sinds de publicatie van ons rapport zijn steden over de hele wereld begonnen met het in kaart brengen van op consumptie gebaseerde emissies en het onderzoeken van manieren om deze te verminderen,” aldus C40.
Dus, wat staat er in het rapport van 2019 waar Arup zo zwaar in heeft geïnvesteerd?
Hieronder hebben we een paar hoogtepunten uitgezocht. U kunt het volledige rapport HIER downloaden en lezen. Omdat het vernietigend bewijs levert tegen de medewerkers, hebben we hieronder ook een kopie bijgevoegd voor het geval het in de toekomst uit het publieke zicht verdwijnt.
Vanaf pagina 66 vat het rapport samen wat ze ons hopen op te leggen. Hieronder staan afbeeldingen van hun “ambities” die geen verder commentaar behoeven, behalve om te zeggen dat al deze plannen buiten het democratische proces om en op een klassieke dictatoriale manier onder valse voorwendselen worden gemaakt en overeengekomen.
De activiteiten van C40 en Arup moeten onmiddellijk worden stopgezet en hun activiteiten moeten permanent worden stilgelegd. Daarnaast moet iedereen die actief heeft bijgedragen aan/deelgenomen aan het bedenken, overwegen of uitvoeren van deze plannen worden ondervraagd, onderzocht en ter verantwoording worden geroepen.
Dus, wie zijn de mensen die vinden dat ze op autocratische wijze fundamentele vrijheden terzijde kunnen schuiven en onvervreemdbare rechten kunnen schrappen, terwijl ze ons welzijn, onze bestaansmiddelen, onze economieën en onze samenlevingen vernietigen? Enkele van hun namen staan in een “dankwoord” aan het begin van het rapport:
| Project Team | Specialistische inbreng |
| C40 Tom Bailey, Markus Berensson, Rachel Huxley | C40 Mark Watts, Kevin Austin, Shannon Lawrence, Andrea Fernández, Michael Doust, Josh Alpert, Josh Harris, Emily Morris, Sophie Bedcecarré Ernst, Donna Hume, Zachary Tofias, Stefania Amato, Ricardo Cepeda-Márquez, Kathrin Zeller, Zoe Sprigings, Paul Cartwright, Caroline Watson, Anna Beech, Milag San Jose-Ballesteros, David Miller, Laura Jay, Stelios Diakoulakis, Hastings Chikoko, Pengfei Xie, Divyaprakash Vyas, Daniel Robinson, Caterina Sarfatti, Julia Lipton, Charlotte Breen |
| Arup Ben Smith, Kristian Steele, Christina Lumsden, Christopher Pountney, Stephanie Robson, Ewan Frost-Pennington, Ethan Monaghan-Pisano, Francesca Poli, Anna Lawson, Maria Sunyer Pinya, Jaspreet Singh, Ben Ashby | Arup Will Cavendish, Carol Lemmens, Alexander Jan, Stephen Cook, Richard Boyd, Orlando Gibbons, Michael Muller, Christine McHugh, Tim Armitage, Joe Wheelwright, Emily Woodason, Giacomo Magnani, Erato Panayiotou, Allen Hogben, Jack Clarke, Simon Hart, Andrew Lawrence |
| University of Leeds John Barrett, Andrew Gouldson, Joel Millward-Hopkins, Anne Owen | Andere organisties Miranda Schnitger (Ellen MacArthur Foundation), Maja Johannsen (Ellen MacArthur Foundation), Richard Waites (World Resources Institute), Graham Earl (Ecolyse), Arianna Nicoletti (Future Fashion Forward e.V), John Dulac (International Energy Agency), Thibaut Abergel (International Energy Agency), Tiffany Vaas (International Energy Agency), Mikael Linnander (EAT Forum), Dabo Guan (University of East Anglia), Julian Hill-Landolt (World Business Council for Sustainable Development |
| Beoordelaars van derden Klaus Hubacek, University of Maryland, Emma Stewart, World Resources Institut |
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
GREAT RESET DOSSIER
Wereld Economisch Forum verklaart dat pedofielen “de mensheid zullen redden”
Lees meer over:
Published at Mon, 19 Jun 2023 06:01:37 +0000
