Oekraïne gaat verliezen – De deur naar een regeling is gesloten
Op internet circuleert het denkbeeld dat het huidige conflict in Oekraïne een statische uitputtingsslag zal blijven die het Russische leger zal doen leegbloeden. Dus nou en, als het de Oekraïense samenleving decimeert en het grootste deel van de bevolking uitroeit? Dan zal tenminste de gevreesde Russische oorlogsmachine tot stilstand zijn gebracht in de dodenvelden van Oekraïne, schrijft Brandon Weichert.
Wie in dit narratief gelooft, leeft in een fantasie.
Feit is dat het Oekraïense leger uitgeput is, de westerse bevoorradingsketens onder druk staan en de NAVO-voorraden kritieke wapens en munitie uitgeput zijn. De oorlog verandert dus in een conflict waarin de Russische kant een aantal cruciale voordelen geniet.
Voor degenen die denken dat de oorlog via onderhandelingen tot een regeling zal leiden: geen schijn van kans!
Moskou is nu helemaal all-in in dit conflict. De deur naar een regeling is gesloten. Tenzij Rusland binnenkort aanzienlijk verliest (wat niet het geval lijkt te zijn, als de Slag bij Bakhmut een indicatie is), zal alleen al het numerieke overwicht van de Russen op de krachtstructuur van Oekraïne ervoor zorgen dat zij de overwinning behalen waarop zij hebben gewacht.
De uitkomst van deze oorlog, een nederlaag voor Oekraïne en zijn NAVO-medestanders, was totaal vermijdbaar. De Russen voelen de zwakte van het Westen – en het feit dat ze jammerlijk overbelast zijn – zullen ze alle middelen gebruiken om Oekraïne te breken en te onderwerpen. Het begin van het einde vindt waarschijnlijk op dit moment plaats in Bakhmut, een stad in het uiterste oosten van Oekraïne (het dichtst bij de Russische grens).
Russische troepen hebben maandenlang naartoe gewerkt de stad te omsingelen. Begin februari benadrukte de in opspraak geraakte Oekraïense president Volodymyr Zelensky erop aan dat zijn leger tot het bittere einde zou vechten in Bakhmut.
Toch moeten dergelijke heroïsche verklaringen uit Kiev op het slagveld aan dovemansoren zijn gevallen, aangezien er nu berichten circuleren dat de Oekraïense verdedigers steeds meer onder druk komen te staan. Bovendien hebben functionarissen van het Oekraïense ministerie van Defensie de afgelopen weken herhaaldelijk gezegd dat zij troepen uit Bakhmut zullen terugtrekken als zij menen dat de situatie onhoudbaar wordt.
Begin maart ziet het ernaar uit dat het Russische plan om de Oekraïners in Bakhmut droog te bloeden werkt. Daarom trekt Oekraïne noodgedwongen zijn troepen terug uit de belegerde stad (die volgens Oekraïense functionarissen na maandenlange gevechten met de grond gelijk is gemaakt).
Natuurlijk is Bakhmut op zichzelf onbelangrijk voor beide partijen. Wat belangrijk is aan het Oost-Oekraïense dorp is dat het op de weg ligt naar de rivier de Dnjepr. Als kloppend hart van handel en transport is de Dnjepr een hoofdslagader voor Oekraïne.
Het is ook een geostrategisch scharnierpunt binnen Oekraïne. Al maanden wordt er gevochten tussen Oekraïense en Russische elementen om de controle over de eilanden in de rivier de Dnjepr.
Tot dusver zijn de Oekraïners er niet in geslaagd de Russische troepen in het gebied te verdrijven. Mocht Bakhmut worden gepacificeerd, zoals het lijkt te gaan gebeuren, waarbij de verzwakkende Oekraïense verdedigers verder terug worden gedrongen vanuit het oosten, dan moet de echte zorg in het Westen uitgaan naar het lot van de Dnjepr.
De uitputtingsstrategie van de Russen werkt en hun uiteindelijke doel is op zijn minst het vasthouden van de oostelijke Russisch sprekende delen van Oekraïne en de Krim in het zuiden.
Door de Oekraïense troepen uit Bakhmut te verdrijven, zou Rusland naar de Dnjepr kunnen snellen en de regio van de rest van Oekraïne kunnen afsnijden. Russische controle over de Dnjepr zou de Oekraïners er ook van weerhouden een onverstandige aanval op de Krim uit te voeren.
De langzame en pijnlijke dood van de Oekraïense staat is nabij. Of het nu binnen een paar maanden of een jaar gebeurt, de Russen gaan nergens heen, en ze zullen deze oorlog op dezelfde manier uitvechten als ze elk conflict in hun geschiedenis hebben gedaan: met veel mankracht, wreedheid en tijd.
Oekraïense kant van de nederlaag bij Bakhmut
Nu hebben sommigen op social media mijn prognoses bekritiseerd en mij verteld dat Bakhmut nooit zo strategisch belangrijk was als ik zei. Maar die bewering doorstaat de reuktest niet.
Immers, als het zo onbelangrijk was, waarom zou Oekraïne dan zijn beperkte middelen en personeel verspillen om de stad zo lang vast te houden?
Er is gezegd dat het doel was Rusland te laten bloeden. Nu de situatie in Bakhmut onhoudbaar is voor de Oekraïners, verplaatsen zij hun verdedigers naar een nieuwe verdedigingslinie buiten de stad, in de hoop de Russen in een nieuwe vleesmolen te lokken.
Dit klinkt ontzettend veel als het fantasiedenken dat aan het eind van het Derde Rijk heerste in de Führerbunker (nee, ik zeg niet dat de Oekraïense zaak hetzelfde is als die van Adolf Hitler, rustig maar), waar de Duitse leider hele legers naar verdedigingsposities stuurde die alleen bestonden op de kaarten in de bunker.
Weinig Duitse militaire leiders hadden het hart om hun krankzinnige dictator de waarheid te vertellen, namelijk dat die eenheden niet bestonden, en dat de situatie hopeloos was.
Degenen die het niet eens zijn met mijn kijk op de situatie houden vol dat het leegbloeden van de Russische troepen door Oekraïne werkt. De Russen zouden naar verluidt alleen al in de afgelopen vier dagen van de gevechten om Bakhmut meer dan 3000 manschappen hebben verloren.
En toch hebben de Russische troepen de stad ingenomen en rukken ze gestaag op naar Centraal-Oekraïne. Ondertussen hebben de Oekraïners talloze troepen verloren die ze steeds moeilijker kunnen vervangen.
De Russen die tijdens de gevechten werden gedood, waren daarentegen “criminelen en dienstplichtigen” die gemakkelijk door Moskou kunnen worden vervangen.
Ook al zouden de Oekraïners meer Russen kunnen doden die minder goed getraind zijn dan zij, cijfers zijn cijfers – en de grotere aantallen van Rusland in combinatie met de kennelijke toewijding van Vladimir Poetin om Oekraïne te verpletteren in de oorlog die hij een jaar geleden begon, is sterker dan wat de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie ook doet.
Oekraïne kan zich niet uit deze puinhoop doden
Zoals mijn collega Daniel Davis van de defensiepublicatie 1945 onlangs schreef over de situatie in Bakhmut:
“De Oekraïense strijdkrachten hebben allang begrepen dat Bakhmut bijna onmogelijk te behouden is, en zijn al in mei 2022 begonnen met de voorbereiding van nieuwe verdedigingslinies in het gebied Slovyansk-Kramatorsk.
“Op basis van het verlies van Soledar in januari en het aantal troepen dat Rusland begin februari had ingezet voor de verovering van Bakhmut, hadden de Oekraïense leiders begin tot half februari hun troepen ordelijk kunnen terugtrekken om nieuwe posities in de lijn Slovyansk-Kramatorsk te bemannen.”
En wat betreft de glorieuze, geheiligde tanks die het Westen Oekraïne met veel tamtam heeft beloofd, die hebben nauwelijks een derde van de bewapening geleverd waar het Oekraïense leger om had gevraagd. Van dat beloofde pantser is nauwelijks iets aangekomen – en in ieder geval voor de Amerikanen zal de bejubelde Abrams main battle tank (MBT) waarschijnlijk pas over minstens een jaar op het slagveld verschijnen.
Gezien de verliezen die de Oekraïners in het oosten hebben geleden – en waarschijnlijk zullen blijven lijden naarmate de oorlog voortduurt – zullen de tanks geen verschil maken voor de verdediging van Oekraïne als ze eindelijk aankomen.
Oekraïne heeft zijn eigen leger vernietigd
Volgens Daniel Davis hebben de verliezen die het Oekraïense leger heeft geleden in de vergeefse poging om de controle over Bakhmut te behouden, geleid tot een ernstige vermindering van de offensieve capaciteiten van Oekraïne, die het land waarschijnlijk niet snel zal kunnen herstellen (niet zonder de inzet van westerse troepen).
Commentator Stephen Bryen van de Asia Times heeft accuraat vastgesteld dat nu de positie van Oekraïne in Bakhmut instort door het Russische offensief, Kiev een aanval op de door Rusland gecontroleerde Krim voorbereidt. Zelfs op volle capaciteit zouden de Oekraïners het moeilijk hebben gehad om deze zwaar bewapende door Rusland gecontroleerde regio in te nemen. Onder de huidige omstandigheden zal elke poging van Oekraïne om de Krim aan te vallen uitlopen op een totale ramp voor het Westen.
De Russen hebben nu de tijd aan hun kant. Moskou hoeft niet te onderhandelen. Oekraïne is op de terugtocht en zijn troepen zullen waarschijnlijk niet snel een effectief offensief kunnen opzetten. Als de Oekraïners de Krim nu aanvallen, zoals ze lijken te doen, zal hun aanval mislukken.
Zelfs als er een wonder gebeurt in die mogelijke strijd om de Krim en de Oekraïense troepen aanzienlijke vooruitgang boeken, zal het risico van nucleaire represailles van Rusland überhaupt groot zijn.
De Russisch-Oekraïense oorlog gaat zijn volgende kritieke fase in. Dit is een periode waarin het Westen zijn inzet ernstig moet heroverwegen, aangezien de Russen zich niet zullen overgeven of hun missie om de Oekraïense staat te verpletteren zullen opgeven. Hoewel de regering-Zelensky een jaar geleden gered had kunnen worden, heeft de arrogantie van de westerse leiders verhinderd dat er een overeenkomst werd gesloten.
Helaas zal het Westen verliezen in Oekraïne. Het hoeft alleen maar te bepalen hoe erg het wil verliezen. Laten we hopen dat er nu in het Witte Huis en in Brussel echte heroverwegingen plaatsvinden.
Anders stevenen we echt af op een derde wereldoorlog met kernwapens – en dat is een oorlog die de Verenigde Staten niet kunnen winnen zonder eerst zichzelf te vernietigen, zoals de Europese grootmachten in de Eerste Wereldoorlog deden.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Lees meer over:
Published at Wed, 08 Mar 2023 11:01:08 +0000
