In Oekraïne is het vooralsnog Patriot versus Iskander
Nu de Republikeinen in januari het Huis van Afgevaardigden in het Amerikaanse Congres nipt gaan overnemen, hoopt de regering-Biden zoveel mogelijk geld los te krijgen voor de proxy-oorlog in Oekraïne tegen Rusland, voordat de wetgevende macht op de Hill verschuift. Het Witte Huis vraagt bijna 45 miljard dollar aan nieuwe financiering. Wie kan dat beter dan een ervaren acteur-politicus? schrijft M. K. Bhadrakumar.
Breng president Vladimir Zelensky. Toen Zelensky zondag voorstelde om woensdag een paar uur naar Washington te komen, ging president Biden onmiddellijk akkoord. Ook voor Zelensky loont het de moeite om de hand van Biden vast te houden te midden van de geruchten over een machtsstrijd in Kiev.
Vanuit strategisch oogpunt gezien zou de achtergrond van Zelensky’s beslissing om met spoed naar Washington af te reizen de eendaagse reis zijn geweest van de Russische president Vladimir Poetin naar Minsk op maandag, die de geopolitiek van de Europese veiligheid opschudde. Het besluit van het Kremlin om Wit-Rusland een nucleaire afschrikking te geven, zet Kiev en Washington op scherp. (Zie mijn blogpost NATO nuclear compass rendered unavailing.)
Kort gezegd krijgt Wit-Rusland precies de firewall die nodig is om de speciale militaire operatie van Rusland in Oekraïne te blijven steunen. Het dient ook een vitaal doel voor Moskou, want Wit-Rusland geeft precies de “strategische diepte” die nodig is voor de volgende fase van Ruslands speciale militaire operaties in Oekraïne.
Met name de dromen van de NAVO om de Suwalki-kloof te fortificeren en de enorme nucleaire basis van Kaliningrad aan de Oostzee af te snijden van Wit-Rusland en het Russische achterland zijn in duigen gevallen. Inderdaad, de na-Koude Oorlog geschiedenis verandert van koers in de Euraziatische landmassa.
In feite heeft Moskou wellicht het signaal afgegeven dat de Brits-Amerikaanse strategie om Oekraïne gestaag en heimelijk uit te rusten om diep op Russisch grondgebied toe te slaan niet onbeantwoord zal blijven. Maandag verklaarde de Wit-Russische president Alexander Loekasjenko dat de door Rusland geleverde S-400 en Iskander raketsystemen gereed zijn gemaakt voor gevechtsdoeleinden.
Iskander is een uniek mobiel ballistisch raketsysteem met moderne precisieaanvallen mogelijkheden, met een bereik van 400 km en geschikt voor kernwapens. Het is verbonden met een netwerk van sensoren en snelle aanvalsraketten die op zeer korte termijn doelen in het hele gebied kunnen aanvallen.
Iskander kan manoeuvreren met hoge terminale fasesnelheden van 2,1 km/s, is uitgerust met stoorzenders om actieve zoekers tegen te gaan en is een nuttig middel om een functionaliteit te hebben tegen bewegende doelen en om belangrijke stationaire doelen te treffen, waaronder hoofdkwartieren, industriële productiefaciliteiten, kritieke civiele nationale infrastructuur en verharde opslagplaatsen.
Op strategisch niveau staat het Iskander-systeem waarschijnlijk centraal in elke Russische poging tot escalatiebeheersing en/of oorlogsbeëindiging in Oekraïne. Het is duidelijk dat Rusland zich op alle eventualiteiten voorbereidt.
Aan de andere kant was Biden op zijn retorisch best, door venijnige scheldwoorden naar Poetin te slingeren en het triomfalistische narratief van Washington te herhalen dat het Oekraïne zal steunen “zolang het duurt.”
De theebladeren moeten echter zorgvuldig worden gelezen. Een hoge functionaris van het Witte Huis bevestigde dinsdag tijdens een niet-toegewezen persconferentie dat er Patriot-raketten onderweg zijn naar Oekraïne, maar voegde daar ook het voorbehoud aan toe dat het nog maanden zal duren voordat de Patriot-raketten in Oekraïne aankomen, samen met de “enkele maanden” die nodig zijn om de Oekraïense strijdkrachten op te leiden voor het gebruik ervan.
De ambtenaar zei dat het Pentagon “Oekraïners in een derde land zal opleiden om die batterij te bedienen. Eenmaal opgeleid, zullen zij de batterij in Oekraïne gaan bemannen; het zal geen Amerikaans personeel zijn dat dat doet. En in dat opzicht verandert er niets… wij zijn niet uit op een directe oorlog met Rusland. En daar zal morgen niets aan veranderen.”
Dat was duidelijk een poging om de hype als het ware te verminderen. Moskou had gewaarschuwd dat als de VS doorgaat met het leveren van Patriot aan Oekraïne, er “gevolgen” zullen zijn.
Elders bevestigde de Amerikaanse functionaris ook dat “president Biden vanaf het begin heel duidelijk is geweest. Hij heeft er niet aan getwijfeld en hij zal er morgen, of volgende maand of volgend jaar niet aan twijfelen dat de Verenigde Staten geen troepen naar Oekraïne sturen om rechtstreeks tegen de Russen te vechten.”
De kern van het bezoek van Zelensky is dat de regering-Biden dringend behoefte heeft aan “bipartisan” (onpartijdig) en “bicameraal” (tweekamerstelsel) steun in het Congres voor 45 miljard dollar extra financiering voor Oekraïne.
Toen Biden tijdens de gezamenlijke persconferentie met Zelensky in het Witte Huis werd gevraagd of Oekraïne langeafstandsraketten zou krijgen die Rusland zouden kunnen treffen, gaf hij grimmig toe: “Het idee dat we Oekraïne materiaal zouden geven dat fundamenteel anders is dan wat daar al staat, zou de NAVO en de Europese Unie en de rest van de wereld kunnen ontwrichten… [bondgenoten van de VS] willen geen derde wereldoorlog beginnen…”
“Ik heb honderden uren persoonlijk gesproken met onze Europese bondgenoten en de staatshoofden van die landen, om duidelijk te maken waarom het in hun eigen belang is dat zij Oekraïne blijven steunen. Ze begrijpen het volkomen, maar ze willen geen oorlog met Rusland. Ze zijn niet uit op een derde wereldoorlog.”
Het is een buitengewone verklaring. Hoewel Zelensky’s reis naar Washington was gechoreografeerd als een strategisch vertoon van eenheid, kunnen de breuklijnen niet worden verdoezeld – een sluimerende angst dat de steun voor Kiev zou kunnen afnemen naarmate de gevechten voortduren. Simpel gezegd kan het argument dat de Amerikaanse steun aan Oekraïne geen blanco cheque mag zijn, alleen maar aan kracht winnen in het Congres.
Biden verwacht dat het Oekraïne-conflict in 2024 een campagnekwestie zal worden en dat er vragen zullen rijzen. Zoals The Hill schreef: “De sceptici beweren dat de VS geen vitale belangen hebben in Oekraïne, dat de stortvloed van geld naar Kiev buitensporig is en vervuild door corruptie, en dat de oorlog een afleiding is van de overvloed aan problemen in eigen land die om aandacht vragen.”
Ook in Europa is de angst voelbaar dat de Angelsaksische opinie en Noord- en Oost-Europese politici hun agenda opdringen. Veelzeggend is dat de Duitse president Frank-Walter Steinmeier, een ervaren diplomaat, dinsdag een gesprek had met de Chinese president Xi Jinping, dat samenviel met de reis van Zelensky naar Washington.
De Chinese lezing benadrukte dat Xi tijdens de gedachtewisseling over Oekraïne zijn steun uitsprak voor de EU “bij het demonstreren van haar strategische autonomie en bij het leiden van de totstandbrenging van een evenwichtige, effectieve en duurzame Europese veiligheidsarchitectuur om duurzame vrede en stabiliteit op lange termijn op het Europese continent te realiseren.”
Dat het bezoek van Zelensky veel over wapens ging en weinig over vredesbesprekingen, zal zeker voor onrust zorgen in Berlijn en Parijs, die immers nog steeds het zwaartepunt van het Europese beleidsdebat vormen. De vraag hoe de oorlog in Oekraïne afloopt wordt steeds zorgelijker.
Het punt is dat Rusland vastbesloten lijkt zich niet terug te trekken en dat de kans op een regelrechte Oekraïense overwinning slechts een hersenspinsel is. Terwijl de Patriot een defensief wapen is om de patstelling te verlengen, is Iskander een potentiële game changer.
Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Lees meer over:
Published at Fri, 23 Dec 2022 11:01:53 +0000
