Hier is een vraag voor de wappiebende… en laten we het antwoord horen van sommigen van jullie die zelden of nooit commentaar geven en ook van alle geweldige stamgasten!
Hebben jullie gemerkt dat gevaccineerde mensen vreemder op je overkomen dan voor de prikken? Ik weet dat iedereen nog steeds gestrest is door alles wat we hebben meegemaakt, lockdowns, maskers, kinderen niet op school, thuiswerken, geterroriseerd door de overheid, ga zo maar door. Dat is allemaal al genoeg om ons helemaal gek te maken, schrijft Todd Hayen.
Maar heeft u iets meer gemerkt? Vreemder gedrag dan normaal van uw dierbaren, vrienden of mensen op het werk? Hersenmist, geheugenverlies, irrationeel gedrag, onlogische acties, woede-uitbarstingen, vreemd, maf gedrag?
Ik meen het serieus … er lijkt iets aan de hand te zijn. Laten we hierover een discussie op gang brengen. Lees het onderstaande voor een wat “breder” inzicht.
Dit is duidelijk een psychose
Ik zag net een krantenkop die in lijn was met de heersende waanzin, maar het leek echt een grotere lading te hebben dan de gebruikelijke druppel die de emmer doet overlopen.
“Leerling die vragen stelde over klasgenoot die zich ‘identificeerde als kat’ werd ‘verachtelijk’ genoemd door leraar” – Telegraph, 18/6/23
Echt waar?
Aan het begin van deze wereldziekte vond ik het grappig om zoiets tegen te komen. Nu niet meer. Eerst geloofde ik niet eens dat het waar kon zijn, nu lach ik niet meer. Wat betekent dit?
Ik ben een beetje ongeduldig geworden door de manier waarop de meeste mensen hier schijnbaar mee omgaan. Natuurlijk zijn er een paar luide tegenstanders, godzijdank, maar zelfs die mensen behandelen dit allemaal alsof deze gebeurtenissen typische resultaten zijn van een nieuwe ideologie – de “woke” cultuur.
Ze zien het niet eens zo erg als de nazi-ideologie, die vaak als het vleesgeworden kwaad wordt beschouwd en die in de jaren ’30 de onderscheiding “dat was echt niet menselijk” heeft gekregen.
In deze moderne tijd is er geen tolerantie voor nazi’s, “dat hebben we achter ons gelaten”. Maar velen van ons zijn hier zeker tolerant tegenover, niet alleen tolerant, maar zelfs aanmoedigend en bevestigend!
Dus wat is dit? Wat is deze “woke” cultuur die gevuld is met modewoorden als “gelijkheid”, “inclusie” en “diversiteit” – allemaal woorden die ontworpen zijn om de reactie op te roepen: “Nou, ze hebben het hart op de juiste plaats.” Is dat zo? Ik denk het niet.
Dit is gewoon krankzinnig en we zouden ons grote zorgen moeten maken over wat er mogelijk “in het water terecht is gekomen” om de hersenen van mensen zo te vervormen als ze vervormd zijn.
Toen ik ongeveer 13 was, herinner ik me dat ik een huiveringwekkend artikel las in Life magazine over een klein dorpje in Frankrijk (als mijn geheugen me niet in de steek laat). Het stuk las als een griezelverhaal, waarin beschreven werd hoe de mensen in dit dorp gek begonnen te worden. Ze reden met hun auto’s tegen muren, dansten naakt op straat, schilderden vreemde tekeningen op de zijkant van huizen en gebouwen.
Ogenschijnlijk werd iedereen bonko.
Ik kan me de details niet herinneren, maar uiteindelijk werd ontdekt dat er een vreemde schimmel was gevonden op brood dat bijna iedereen had gegeten (de bakkerij van de stad was de distributeur, en de schimmel had een hallucinogeen effect op iedereen die het had gegeten). Misschien heb ik dit verhaal wel verzonnen en herinner ik het me nu als de werkelijkheid (misschien had ik zelf wel een beetje bedorven brood gegeten), maar ik herinner me dat het een diepgaand effect op me had.
Ik lag die nacht wakker en dacht eraan hoe beangstigend het zou zijn als ik op een ochtend wakker zou worden en iedereen die ik kende net zo gek was als de Franse mensen in dit stadje. Ik schrok me wezenloos. Ik vroeg me af hoe dat zou aflopen, en wie me zou redden (ervan uitgaande dat ik zelf geen brood had gegeten en gezond was gebleven).
Nou, mensen, welkom in mijn nachtmerrie. Hier zijn we dan.
Waarom heeft niemand dit behandeld voor wat het is, een geestesziekte, en nog een ernstige ook. Waarom heeft iedereen hier omheen gedraaid alsof ze te bang zijn om op de tenen te trappen van degenen die beweren het meest empathisch te zijn, het meest bereid om diversiteit en inclusie te accepteren?- het meest “woke”. Dat is niet wat dit is. Dat is niet wat er gebeurt met de “woke” cultuur.
Dit is een duidelijk voorbeeld van de keizer zonder kleren en iedereen is doodsbang dat hun hoofd eraf gekauwd wordt als ze op deze overduidelijke waanzin wijzen. Nou, niet iedereen. Er zijn godzijdank een paar luide stemmen, maar niet genoeg.
Mattias Desmet deed een poging. Maar hij beschreef niet echt een afwijking van de werkelijkheid, lang niet zo ernstig als de zuur/schimmel psychotische trip die de Franse stedelingen meemaakten in het Life verhaal. Ten eerste was dat een chemisch geïnduceerde trip.
De psychose die hij beschrijft lijkt meer op een massawaan, en heeft meer te maken met mensen die door de gezaghebbende machten worden overgehaald om volgzamer of zelfgenoegzamer te worden door psychologische conditionering. Waar ik het hier over heb, kan alleen maar beschreven worden als knettergek.
Psychotisch. En zo psychotisch dat er niet veel verschil is tussen dit: geloven dat je een vrouw bent terwijl je een man bent, of geloven dat je een kat bent terwijl je een mens bent; dan geloven dat je Napoleon, Cleopatra of Jezus bent. Nu ik erover nadenk, ik weet zeker dat als iemand zich zou “identificeren” als een van deze historische figuren, er geen twijfelachtig woord over zou worden gezegd. In plaats daarvan zou hun nieuwe identiteit bevestigd worden. Dat is krankzinnig.
Ik herinner me de grappige kwinkslag van Bill Maher toen hij opmerkte: “…ik wilde een piraat zijn [toen ik een kind was], godzijdank nam niemand me serieus en plande me in voor een oogverwijdering en een beenoperatie.” (De hele monoloog van Bill kunt u hier vinden).
Als u niet wist wat er echt aan de hand was, en u kwam Bills opmerkingen hier tegen, dan zou u zich kunnen afvragen waar hij naar zou kunnen verwijzen dat zo ernstig zou zijn. Het is zeker niet zo dat mensen jonge kinderen aanmoedigen om zich te laten opereren als gevolg van hun fantasieën.
Ja, dat doen ze wel.
En dat niet alleen (wat alleen betrekking zou hebben op de echt ernstige gevallen) kinderen wordt verteld, zoals in het bovenstaande “katidentiteitsverhaal”, dat ze op de een of andere manier defect zijn als ze deze psychose om hen heen nogal vreemd vinden. Een kind wordt verteld dat hij een homofoob is omdat hij denkt dat een ander kind zich als kat identificeert? Wat is daar logisch aan? En waar is de geestelijke gezondheid?
[Opmerking – dit geldt ook voor valide volwassenen die zich als “verlamd” identificeren, vrijwillig in een rolstoel gaan zitten en chirurgen zoeken om hun ruggenmerg door te snijden – Red.].
Het spijt me dat u me op een slechte dag betrapt – een dag met bijna nul tolerantie. Zoals ik al eerder zei, brak mijn kamelenrug, allemaal omdat ik niet wokr ben. [Ik heb wel tolerantie voor mensen die verward, waanzinnig en geestesziek zijn, en zelfs voor mensen die psychotisch zijn, maar dit gaat allemaal veel te ver in de valse naam van inclusie, tolerantie voor diversiteit en gelijkheid.
De keizer heeft geen kleren en het wordt tijd dat we allemaal de dingen bij hun naam noemen en een einde maken aan deze waanzin. Het vernietigt onze kinderen en ondermijnt ons fatsoen als mensen.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
COVID-19 VACCIN DOSSIER
https://www.frontnieuws.com/94809-2/
Volg Frontnieuws op Telegram
Lees meer over:
Published at Mon, 10 Jul 2023 11:23:07 +0000
