Tucker Carlson: Blijf bij je intuïtieve morele gevoel (Nederlands transcript)

Tucker Carlson: Blijf bij je intuïtieve morele gevoel (Nederlands transcript)

Nadat zijn eerste aflevering meer dan 100 miljoen keer bekeken is, is Tucker Carlson terug met aflevering 2, waarin hij onderzoekt hoe wij, als bevolking, direct (via wetten) of indirect (via taboes) gecontroleerd (of gedwongen) worden.

Carlson observeert de veranderende maatschappelijke taboes in het Westen en suggereert dat ze van bovenaf worden opgelegd in plaats van zich organisch te ontwikkelen, waarbij hij zich expliciet richt op de verschuiving in de houding ten opzichte van ras-gebaseerde aanvallen, overspel in de politiek en kindermisbruik, schrijft Tyler Durden.

Maar, vraagt Carlson, wat als je meer zou willen, niet alleen het gedrag van mensen controleren, “maar ook hoe ze denken.”

Een taboe is iets dat volgens de volksconsensus niet mag, het is niet illegaal, maar het hoeft het ook niet te zijn.

Tot vrij recentelijk, wees Tucker erop, dat het in dit land taboe was om mensen aan te vallen op basis van hun ras, maar hij merkt op, “blijkbaar geloven we dat niet meer – mensen straffen op basis van hun huidskleur is niet alleen toegestaan in het moderne Amerika, het is verplicht… zolang de slachtoffers blank zijn.”

Carlson zet vraagtekens bij de definitie en reikwijdte van blanke suprematie zoals beschreven door president Joe Biden…

En dat brengt Carlson bij de afschuwelijke onthulling van de WSJ deze week over de kinderpornoringen van Instagram, waarvan hij opmerkt dat het precies tot niets heeft geleid, omdat “een van de kranten met de grootste oplage ter wereld rapporteerde dat een van ’s werelds invloedrijkste bedrijven pedofilie promootte en niemand met macht er iets aan deed”.

Zoals Carlson opmerkt: “De mensen die dit land besturen zien kindermisbruikers niet langer als de ergsten onder ons.”

Hij maakt zich zorgen over de vage grenzen van criminaliteit, de erosie van vastomlijnde rechtsregels en de noodzaak om maatschappelijke taboes te beschermen als leidende morele principes.

In feite, vervolgt hij, “wordt ons van bovenaf opgelegd wat we niet mogen, soms met geweld.”

De truc, die langzaam en dan helemaal in één keer is gebeurd, is dat “wanneer een misdaad geen definitie heeft, iedereen er schuldig aan kan zijn.”

Bekijk de volledige aflevering van Tucker On Twitter hieronder:

Transcript:

Hey, het is Tucker Carlson, laten we zeggen dat je een land zou willen controleren, hoe zou je dan beginnen, we zouden ervoor willen zorgen dat je de volledige gehoorzaamheid had van iedereen binnen je grenzen die bevoegd was om dodelijk geweld te gebruiken, hij zou beginnen met het leger en dan de federale wetshandhaving en uiteindelijk naar beneden gaan naar agentschappen zoals de IRS het controleren van de wapens zou een topprioriteit voor je zijn als je ooit dictatoriaal zou willen worden als je baby doc zou willen zijn.

Maar stel dat u diepere ambities had; stel dat u niet alleen de macht wilde hebben over het gedrag van mensen, maar ook over hoe ze denken, niet alleen over hun lichaam maar ook over hun geest, zoals een God dat zou doen. In dat geval moet u de taboes van de samenleving onder controle krijgen. Een taboe is iets dat bij volksovereenstemming niet is toegestaan. Een taboe is misschien niet illegaal, maar dat hoeft ook niet na verloop van tijd, sociale verboden zijn krachtiger en duurzamer dan wetten.

Samenlevingen worden gedefinieerd door wat ze niet toestaan, zoals onze bekende religies; moslims eten geen varkensvlees en orthodoxe joden ook niet, traditionele christenen zijn tegen buitenechtelijke seks en de Amish vermijden elektriciteit, enzovoort.

De Amerikaanse samenleving is niet openlijk religieus, maar wordt geregeerd door taboes en dat is altijd zo geweest. Wat interessant is, is hoe snel onze taboes veranderen, dit gebeurt niet organisch. Wat we niet mogen doen, wordt ons van bovenaf opgelegd, soms met geweld. Tot vrij kort geleden was het in dit land bijvoorbeeld taboe om mensen aan te vallen op basis van hun ras, dat was de belangrijkste les van de Tweede Wereldoorlog die we steeds weer te horen kregen.

Het enige wat we van de nazi’s hebben geleerd is dat het gevaarlijk is om mensen te reduceren tot hun genetische code, er is geen meesterras, dat was logisch, maar blijkbaar geloven we dat niet langer. Mensen straffen op basis van hun huidskleur is niet alleen toegestaan in modern Amerika, het is verplicht.

In het hele bedrijfsleven, bij de overheid en in het hoger onderwijs, mits de slachtoffers blank zijn. Zo ook het huidige gedrag van onze politici. Nog maar kort geleden, tijdens de campagne voor de presidentsverkiezingen van 1992, werd overspel als diskwalificerend beschouwd voor iedereen die een hogere functie ambieerde. Bill Clinton ontspoorde bijna in de voorverkiezingen van New Hampshire door zijn affaire met Jennifer Flowers. Clinton deed uitgebreid zijn best om over de relatie te liegen, omdat hij geen keus had; maar hij was de laatste presidentskandidaat die aan de norm moest voldoen.

In 2008 was het voor iedereen die oplette duidelijk dat Barack Obama een vreemd en hoogst griezelig persoonlijk leven had, maar toch vroeg niemand hem er ooit naar; op dat moment was het gedrag van een leider binnen zijn eigen huwelijk, de kernrelatie van zijn leven, irrelevant verklaard, het waren Barack Obama’s zaken, niet de uwe, één voor één en met toenemende snelheid zijn onze oude taboes neergeslagen, degene die overbleven hebben hun morele kracht verloren.

Stelen, pronken met je rijkdom, vrouwen slaan, marihuana roken op straat, schaamteloze hypocrisie, andermans geld aannemen omdat je niet werkt, al deze dingen werden vroeger in Amerika als onaanvaardbaar beschouwd, nu niet meer.

Dus het zou ons waarschijnlijk niet moeten verbazen dat het grootste taboe van allemaal op het randje van aanvaardbaarheid balanceert – kindermisbruik.

Een generatie geleden werd praten over seks met andermans kinderen algemeen beschouwd als reden voor een afranseling; hen seksueel aanraken was in feite een doodstraf. Toen Jeffrey Dahmer in 1994 doodgeknuppeld werd in de badkamer van een gevangenis in Wisconsin, moest de officier van justitie in Milwaukee het publiek waarschuwen om van Dahmers moordenaar geen volksheld te maken.

Jeffrey Dahmer had kinderen misbruikt en vermoord, mensen vonden het gerechtvaardigd om zijn dood te vieren; 25 jaar later was die standaard drastisch veranderd in de staat Wisconsin, en in de rest van het land. In de zomer van 2020 tijdens de BLM-rellen in Kenosha verdedigde de zeventienjarige Kyle Rittenhouse zijn leven tegen een veroordeelde kinderlokker genaamd Joseph Rosenbaum. Rosenbaum probeerde Rittenhouse te vermoorden, dus schoot Rittenhouse hem neer uit zelfverdediging, maar het was Joseph Rosenbaum die door de media als het slachtoffer van het verhaal werd gepresenteerd.

Kyle Rittenhouse, toentertijd een minderjarige jongen die geweld van een kinderlokker afsloeg, werd aangeklaagd als de slechterik en uiteindelijk werd hij aangeklaagd voor moord. Een van de dingen die we hieruit kunnen opmaken is dat de mensen die ons land besturen kinderlokkers niet langer zien als de ergsten onder ons.

Dat is nog nooit zo duidelijk geweest als gisteren, toen de Wall Street Journal een lange expositie publiceerde over Kitty-porno op Instagram. Het tijdschrift ontdekte dat Instagram helpt bij het verbinden en promoten van een uitgebreid netwerk van accounts die openlijk gewijd zijn aan de opdracht en aankoop van minderjarige seksinhoud. Instagram verbindt pedofielen en verbindt hen met verkopers van kinderporno-inhoud.

In één geval ontdekte de krant dat Instagram de zin “incestpeuters” aanraadde aan gebruikers die interesse hadden getoond in soortgelijk materiaal.

Overigens ontkende niemand bij Instagram dat dit gebeurd was en Mark Zuckerberg, die het bedrijf bestuurt, ontkende dit ook niet. Het verhaal in de krant was accuraat en het was allemaal behoorlijk schokkend; maar niet zo schokkend als wat er daarna gebeurde, want dat was eigenlijk helemaal niets.

De krant met de grootste oplage in de Verenigde Staten onthulde dat een van ’s werelds invloedrijkste bedrijven pedofilie promootte en niemand met macht deed er iets aan; justitie kondigde geen onderzoek aan het Congres plande geen hoorzittingen, de man die Instagram leidt, Adam Ozeri heeft nog steeds zijn baan; in feite is Ozeri’s laatste tweet, die vastgepind is, een video van hemzelf waarin hij opschept over hoe effectief het algoritme van Instagram is.

Onthoud dat dit echt is en dat mensen het vaak over het algoritme hebben, maar er is niet één algoritme voor Instagram. Er zijn veel algoritmen en rankingprocessen die we gebruiken om de ervaring te personaliseren en zo interessant mogelijk te maken voor iedereen die Instagram gebruikt. We geloven in dit idee van personalisatie. Waar u in geïnteresseerd bent en waar ik in geïnteresseerd ben, is anders en daarom moeten uw Instagram en mijn Instagram anders zijn.

Waar u in geïnteresseerd bent en waar ik in geïnteresseerd ben is anders, legt Ozeri geduldig uit, dus uw Instagram-feed zal anders zijn dan de mijne; u bent geïnteresseerd in kinderen, daarom krijgt u alle incestpeuterposts, het is een zeer gepersonaliseerde ervaring, die tweet staat er vanavond natuurlijk nog steeds op, iedereen op Instagram, in feite iedereen overal in de Autoriteit, zal nog steeds beweren dat kindermisbruik slecht is, maar de toon is onmiskenbaar veranderd;

Als ze zeggen dat het slecht is, bedoelen ze het op een soort abstracte manier slecht zoals een burgeroorlog in centraal Afrika slecht is, je zou het niet willen maar er zijn redenen waarom het gebeurt, dat is waarom we pedofielen nu tot minderjarige aangetrokken personen noemen, omdat eerlijk gezegd die mensen een seksuele minderheid vormen; dus wacht even voordat u ze aanvalt, en in ieder geval is het niet zo dat pedofielen het Capitool binnenstormen om op de stoel van Nancy Pelosi te gaan zitten, we stellen ongemakkelijke vragen over de laatste verkiezingen; voor deze laatste soort misdadigers is geen straf te zwaar. Tot nu toe heeft het kantoor van de FBI in Washington deze maand 11 persberichten uitgegeven, 10 van de 11 gingen over 6 januari.

Houd in gedachten dat 6 januari meer dan tweeënhalf jaar geleden plaatsvond, nu weet u waarom de FBI kinderlokkers op Instagram negeerde; ze hebben het te druk om te reageren en hebben veel belangrijkere dingen te doen, zoals het opsporen van witte supremacisten;

Witte supremacisten zijn Amerika’s nieuwe kinderlokkers; we hebben een nultolerantie voor witte supremacisten, omdat niemand het leven van dit land meer bedreigt dan zij. Hier is Joe Biden die dat vorige maand nog eens heel duidelijk maakte, “sta op tegen het gif van witte supremacisten. Ik heb mijn inaugurele rede gedaan om er één uit te lichten als de gevaarlijkste terroristische bedreiging voor ons thuisland, dat is witte suprematie [applaus] en ik zeg dit niet omdat ik op een zwarte hpcu ben, ik zeg dat waar ik ook ga.”

Sorry voor de feedback, maar u hebt het gehoord: blanke suprematie is de gevaarlijkste bedreiging voor het Amerikaanse thuisland. Joe Biden vertelde ons net dat het gevaarlijker is dan de dreiging van een nucleaire oorlog met Rusland, gevaarlijker dan de dreiging van de Mexicaanse drugskartels die al honderdduizenden Amerikanen hebben gedood en nu delen van onze zuidwestelijke staten in handen hebben; zo erg is de blanke suprematie. Joe Biden zegt dat het in feite erger is, maar wat is het dan, dat is de vraag, kan iemand van de Autoriteit de blanke suprematie werkelijk definiëren; wat is het, houdt de blanke suprematie te veel van blanke mensen? Als dat zo is, dan zal dat degenen onder ons met blanke kinderen in een behoorlijk lastig parket brengen; of als de blanke suprematie iets veel duidelijkers slechts is, zoals proberen om alle niet-blanken uit Amerika te verdrijven door een soort etnostaat te creëren.

Als dat de definitie van Joe Biden is, wat is dan precies de reikwijdte van deze dreiging, hoeveel mensen werken er op dit moment aan dit Amerikaanse blanke etnostaatproject en wat zijn de kansen dat ze het voor elkaar krijgen? Onze gok is niet erg veel en precies nul, maar we kunnen het niet met zekerheid zeggen omdat niemand ons de cijfers heeft laten zien.

Dit zijn geen retorische vragen als de president van de Verenigde Staten iets omschrijft als de ergst mogelijke misdaad die Amerikanen kunnen begaan, dan heeft u het recht om te weten wat die misdaad is; dat recht had u onder onze pre-revolutionaire rechtscode voordat George Floyd dit soort vragen gemakkelijk kon beantwoorden. Een misdaad werd gedefinieerd als iets dat een gekozen wetgever expliciet had verboden, meestal een daad die iemand anders pijn doet.

In Amerika werden misdaden nauwkeurig beschreven met woorden in het Engels en vervolgens bewaard in boeken die u zelf kon lezen; als u zich ooit afvroeg of u een misdaad beging, kon u het gewoon opzoeken; u kon zeker weten of u een misdadiger was, nu niet meer.

En dat is natuurlijk het doel van de exercitie – om u uit balans te houden, om u bang te maken. Als niemand bereid is om de overtreding te definiëren, kunt u niet zeker weten of u die begaat of niet; u kunt op elk moment beschuldigd worden en alles wat u hebt, kan u afgenomen worden: u leeft in angst.

Weet u nog dat Emmanuel Cafferty in zijn E Truck in de buurt van een black lives matter protest in Poway reed toen hij zei dat hij merkte dat iemand hem volgde en zijn aandacht probeerde te trekken? Later plaatste die persoon een foto van hem met een volgens sommigen wit suprematie-symbool op Twitter. Cafferty zegt dat hij geen idee had van White Power-symbolen en dat hij gewoon zijn knokkels aan het kraken was buiten zijn raam toen de foto van hem werd genomen. Later die dag kreeg hij van SDG&E te horen dat hij geschorst zou worden in afwachting van een onderzoek, en een paar dagen later werd hij ontslagen.

Wat die man deed was zo beledigend dat het lokale nieuws de foto van zijn hand onscherp moest maken, hij werd ontslagen en zijn leven werd verwoest omdat hij zijn knokkels had gekraakt. Hij zei dat hij niet wist dat het racistisch was om zijn knokkels te kraken, maar niemand wist dat tot de dag dat die arme Emmanuel Cafferty zo onverstandig was om ze te kraken.

Wanneer een misdaad geen definitie heeft, kan iedereen er schuldig aan zijn. Het is moeilijk om te ontspannen in zo’n land. Het oude systeem was beter: de overheid opereerde op basis van wetten en niet op basis van amorfe morele terreur. Politici konden u niet beschuldigen van iets wat ze niet konden definiëren. Het wetboek was duidelijk; kindermisbruik was een misdaad, het hebben van een onwelgevallige mening niet. Buiten de publieke sfeer regeerde de bevolking zichzelf meestal zoals in elke samenleving en gebruikte taboes om dat te doen.

Je wist wat wel en niet mocht omdat de regels niet vaak veranderden. De taboes waren organisch; ze kwamen voort uit collectieve ervaring en instinct, de twee meest betrouwbare gidsen voor het leven. Ze evolueerden met een reden en dat doen ze nog steeds.

Op dit moment is het onze taak om ze te beschermen ondanks het gejammer – het non-stop gejammer van de mensen die de leiding hebben. U kent de contouren van goed en kwaad omdat u ermee geboren bent. Dus laat ze u niet ompraten over wat u kunt aanvoelen, laat ze uw intuïtieve morele gevoel niet weg rationaliseren. Klamp u vast aan uw taboes alsof uw leven ervan afhangt, want dat doet het.

Koester en bescherm ze als familiestukken: dat is precies wat ze zijn.

Bonus:

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OMVOLKING DOSSIER

Dagboek beschuldigt Biden van seksueel misbruik van zijn dochter

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over:

Published at Fri, 09 Jun 2023 14:31:16 +0000